کد مطلب:223704 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:164

نصوص امامت حضرت رضا
در سابق گفتیم كه امامت از اركان عقیده ی اسلامی است و امام محور عالم وجود است و كشور اجتماع بدون وجود امام نمی تواند وجود داشته باشد زیرا امام قلب عالم امكان و اولی بتصرف در جهان وجود است و نیز گفته شد كه پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله وسلم برای خود خلفاء و جانشین و وصی و امام معین فرمود با نصوص



[ صفحه 108]



بسیاری غیر از علم و قدرت و فضیلت و سخاوت از طرف شیعه و سنی ثابت و متواتر رسیده است كه اولیاء خدا و خلفاء پس از پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله دوازده نفر بوده اند و نام آنها در ساق عرش و لوح محفوظ ثبت شده و جبرئیل بر رسول خدا خبر داد و او هم بنام و نشانی خاصی هر یك را معرفی كرد و صریحا وصی خود و وصی پس از او را برای مسلمین بیان فرمود و بعلاوه كه هر یك از ائمه ی هدی سلام الله علیهم خودشان ولی و وصی پس از او را معرفی كردند تا برای كسی شبهه ای باقی نماند و در اینكه امیرالمؤمنین علیه السلام و دوازده نفر از اولاد او امام و حجت خدا بر خلق معین شده اند از طرف عامه 42 حدیث و از خاصه 38 حدیث در دست است و در اثبات صحت بودن دوازده نفر اولیاء خدا از سنی 9 حدیث و از شیعه 19 حدیث آمده و در اینكه علی و اولاد او تا قائم آل محمد اوصیاء پیغمبر هستند از عامه 29 حدیث و از شیعه 34 حدیث وارد شده است با اینحال دیدیم هر یك از ائمه امام دیگری را كه باید زمام كشور اجتماع را بعهده گیرد معرفی كرده و بالاخص از میان ائمه چون برخی اولاد بسیار داشتند لازم بود كه نص بر تعیین



[ صفحه 109]



امام ثابت باشد و چون حضرت موسی بن جعفر كثیر الاولاد بوده مكرر وصی و خلیفه و جانشین و امام و پیشوای مردم را معین فرمود كه از آن جمله شیخ مفید در ارشاد روایت می كند كه زیاد ابن مروان قدی گفت وارد شدم بمحضر ابوابراهیم موسی بن جعفر علیه السلام پسرش ابوالحسن الرضا علیه السلام حاضر بود امام فرمود یا زیاد هذا ابنی كتابه كتابی كلامه كلامی و رسوله رسولی و ما قاله فالقول له. و همچنین مخزومی روایت می كند كه موسی بن جعفر یك روز تمام خویشان خود را دعوت كرد كه مادرش از اولاد جعفر بن ابیطالب بوده و چون همه جمع شدیم فرمود شما را برای این خواندم كه بدانید امام و خلیفه و وصی و ولی پس از من علی الرضا ابوالحسن علیه السلام می باشد او وصی و قیم بامر من و خلیفه پس از من است اگر بكسی وام داشته باشم از این بگیرید و اگر بكسی وعده داده باشم از این پسرم مطالبه كنید و نظار این نصوص بر امامت او بسیار است.

بنظر آمد برای بیان نص امامت حضرت و ولایت و ثواب زیارت هزار هفت حدیث از پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم و ائمه قبل از آن حضرت كه منبع زیارت هفت حدیث باشد نقل كنیم.

قال (ص) ستدفن بضعة منی بارض خراسان مازارها مكروب الانفس الله كربته و لا مذنب الا غفر الله ذنبه.

پیغمبر خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمود زود است جگرگوشه از من بخاك خراسان سپرده شود زیارت نمی كند هیچكس او را كه دارای رنج و المی باشد مگر آنكه خداوند رنج او را بر طرف فرماید و گناه او را بیامرزد.

قال امیرالمؤمنین (ع) سیتقل رجل من ولدی بارض خراسان بالم ظلما اسمه اسمی و اسم ابیه اسم ابن عمر ان موسی علیه السلام الافمن زاره فی غربته غفر الله ذنوبه ما تقدم منها و ما تأخر و لو كانت مثل عدد النجوم و مطر الامطار و ورق الاشجار.

بهمین زودی مردی از فرزندان من بزمین خراسان بسم جفا شهید می شود كه نامش نام من و اسم پدرش اسم پسر عمران موسی علیه السلام است بدان كه هر كس او را در غربت زیارت كند می آمرزد خداوند گناهان او را در گذشته و آینده اگرچه بقدر همه ستارگان یا قطران باران یا رگهای درختان باشد. قال الباقر (ع) یخرج رجل من ولدی موسی اسمه اسم امیرالمؤمنین(ع) سیدفن بارض خراسان من زاره عارفا بحقه اعطاه الله اجر من انفق من قبل الفتح و قاتل.



[ صفحه 110]



مردی بیرون می آید از صلب فرزند موسی كه نامش نام امیرالمؤمنین است و او در زمین خراسان مدفون می شود هر كس زیارت كند او را و عارف بحق او باشد خداوند اجر مجاهدین در راه خدا را قبل از فتح مكه جهاد كردند باو عطا فرماید.

قال الصادق علیه السلام یقتل حدفتی بارض خراسان فی مدینة یقال لها طوس من زاره عارفا بحقه اخذته بیدی یوم القیمة و ادخلته و ان كان من اهل الكبائر.



[ صفحه 111]



یكی از اولاد من در زمین خراسان كشته می شود در جائی كه طوس گویند كسی كه او را زیارت كند و عارف بحق او باشد من دستش را می گیریم ببهشت می برم اگرچه اهل گناهان بزرگ باشد.

سؤال شد یابن رسول الله عرفان بحق او یعنی چه؟ فرمود بدانند كه او امام و حجت خدا بر خلق است و واجب است اطاعت او بر مردم و هر كس زیارت كند او را كه غریب و شهید است خداوند اجر هفتاد شهید بدو عنایت می فرماید كه زیر دست رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم شهید شده باشند.

قال الرضا(ع) ان شر ما خلق الله فی زمانی یقتلنی بالسم ثم یدفننی فی دار مضیقه و بلاد غربه الا من زارنی فی غربتی كتب الله له عزوجل اجر مأة الف الصدیق و مأة الف حاج و معتمر و مأة الف مجاهد و حشر فی زمرتنا و جعل فی الدرجات العلیا من الجنة رفیقنا

بدرستیكه شریرترین مردم عصر من مرا بسم مقتول می كند و در بلاد غربت و فراموشی دفن می كند بدانید هر كس مرا زیارت كند در غربت خداوند می نویسد برای او اجر صد هزار شهید و صد هزار صدیق و صد هزار حاج و عمره كننده و صد هزار جهاد كننده و محشور می شود با ما در در درجات بهشت و آنگاه فرموده درباره مدفنش هی والله روضة من ریاض الجنه من زارنی فی تلك البقعة كان كمن زار رسول الله (ص) و كتب الله له ثواب الف حجة مبرورة و الف عمرة مقبوله و كنت انا و آبائی شفعاؤه یوم القیامة.